ارز دیجیتال Neo (NEO) چیست؟

Neo خود را به عنوان یک اکوسیستم “به سرعت در حال رشد و توسعه” می شناسد که هدف آن تبدیل شدن به پایه ای برای نسل بعدی اینترنت است. اقتصادی جدید که پرداخت ها ، هویت ها و دارایی های دیجیتالی با هم ترکیب می شوند.

این پروژه که ابتدا با نام Antshares شناخته می شد ، اولین بلاک چین عمومی بود که در فوریه ۲۰۱۴ راه اندازی شد. این پلت فرم منبع باز پس از سه سال به Neo تغییر نام داد.

تاریخچه ایجاد نئو

سال ۲۰۱۴ :ایجاد پلتفرم انت شیرز Antshares

سال ۲۰۱۵ : انتشار مقاله سفید (Whitepaper) انت شیرز و راه اندازی شبکه آزمایشی (TestNet)

سال ۲۰۱۶ : انتشار مکانیسم اجماع dBFT برای پلتفرم Antshares و راه اندازی شبکه اصلی (MainNet) انت شیرز

سال ۲۰۱۷ :تغییر نام Antshares به NEO ، توسعه استاندارد توکن NEP-5 و انتشار اولین توکن NEP-5 توسط Red Pulse

سال ۲۰۱۸ : شروع شبکه توزیع شده

در واقع هدف اصلی نئو این است که شبکه توزیع شده نئو و یک اقتصاد هوشمند را ایجاد کند.

نئو قصد دارد یک اقتصاد هوشمند را در سراسر جهان ایجاد کند که تمام مسائل اقتصادی روزمره را پوشش دهد. سه جزء اصلی آن عبارتند از:دارایی‌های دیجیتال، هویت دیجیتال، قرارداد هوشمند

به ارز نئو، اتریوم چینی هم می گویند و برعکس اتریوم که مبتنی بر اثبات کار و استخراج است، نئو روی الگوریتمی پیشرفته از اثبات سهام فعالیت می‌کند و تمام توکن های آن از قبل تولید شده است و به طور خودکار بین اعضای جامعه نئو بر اساس قواعدی توزیع می‌شود.

در کل صد میلیون نئو در بلاک اولیه ایجاد شده است که حدود ۵۰ میلیون به سرمایه گذاران اولیه داده شده و ۵۰ میلیون باقی مانده در یک قرارداد هوشمند قرار دارد. و هرسال ۱۵ میلیون نئو آزاد می‌شود.

هر دو توکن اصلی شبکه نئو یعنی NEO و GAS را می‌توان از طریق صرافی‌های ارزهای دیجیتال مثل خریداری کرد. بسیاری از صرافی‌ها از جمله بایننس، به کاربرانی که در حساب خود توکن NEO نگهداری کنند، توکن GAS پرداخت می‌کند.

بنیانگذاران نئو چه کسانی هستند؟

بنیانگذاران Neo و Antshares قبلی ، Da Hongfei و Erik Zhang هستند. هر دوی آنها به عنوان رئیس بنیاد Neo فعالیت می کنند که هدف آن ترویج پذیرش بلاک چین است.

دا هنگفی گفته است ، اگرچه اینترنت یک اختراع بزرگ است ، اما دارای اشکالات زیادی است و این بدان معناست که مصرف کنندگان روزانه همیشه بر داده های خود کنترل ندارند. این کارآفرین معتقد است که برنامه های بلاک چین سرانجام به جریان اصلی خواهد رسید.

اریک ژانگ نویسنده الگوریتم Delegated Byzantine Fault Tolerance است که هدف آن جلوگیری از شرکت کنندگان غیرقابل اعتماد در مشارکت در عملیات بلاک چین است. این فناوری در بلاک چین Neo مورد استفاده قرار گرفت. او همچنین به عنوان توسعه دهنده اصلی این شبکه خدمت می کرد و نقش مهمی در توسعه Neo 3.0 دارد ، تکرار بعدی زیرساخت پروژه.

چه چیزی نئو را منحصر به فرد می کند؟

یکی از نقاط منحصر به فرد فروش بلاک چین Neo مربوط به توسعه مداوم آن است. این پروژه Neo 3.0 را توسعه داده است. امنیت شبکه را افزایش داده و امکان پردازش تعداد بیشتری از تراکنش ها در ثانیه را فراهم می کند.

برخلاف بسیاری از بلاک چین های دیگر ، این شبکه همچنین دارای دو رمز بومی است: NEO و GAS. در حالی که NEO به عنوان یک توکن سرمایه گذاری عمل می کند و به مردم اجازه می دهد در رای گیری های مربوط به بهبود بلاک چین شرکت کنند ، GAS برای پرداخت هزینه معاملاتی که در شبکه در حال انجام است استفاده می شود.

چند سکه Neo (NEO) در گردش است؟

در زمان نگارش این مقاله ، ۷۰٫۵ میلیون NEO در گردش است و مجموع عرضه ۱۰۰ میلیون. توکن های NEO استخراج نمی شوند و در واقع ، همه ۱۰۰ میلیون آنها هنگام راه اندازی بلاک چین ایجاد شده اند.

این توکن ها به صورت ۵۰/۵۰ توزیع شد. نیمی از آنها به شرکت کنندگان در فروش توکن و نصف دیگر بین توسعه دهندگان و شورای NEO تقسیم شد. در آن زمان ، تأیید شد که این وجوه برای سرمایه گذاری در پروتکل بلاک چین دیگری که سازمان از آنها پشتیبانی می کند ، استفاده می شود.

در همین حال ، GAS هر ۲۰ ثانیه یا بیشتر تولید می شود ، هر زمان که یک بلوک جدید ایجاد می شود. هر سال تعداد توکن های ایجاد شده به تدریج کاهش می یابد و تخمین زده می شود که ۲۲ سال طول بکشد تا مجموع ۱۰۰ میلیون نسخه وارد گردش شود.

شبکه Neo چگونه ایمن می شود؟

همانطور که قبلاً اشاره کردیم ، Neo از Delegated Byzantine Fault Tolerance استفاده می کند و تخمین زده می شود که بلاک چین قادر است هزاران تراکنش را در ثانیه پردازش کند.

از طریق dBFT ، بلوک ها به بلاک چین اضافه می شوند تا زمانی که حداقل دو سوم نمایندگان به اجماع برسند و امید است که این امر به جلوگیری از تضعیف عملکرد روان شبکه توسط بازیگران بد کمک کند.