هزینه های معامله در بلاکچین

( Blockchain Transaction Fees)

هزینه های معامله در مورد شبکه های بلاکچین دو هدف اساسی را به همراه دارد. آنها به ماینرها یا اعتبار سنج ها پاداش می دهند که به تأیید معاملات کمک می کنند و به محافظت از شبکه در برابر حملات اسپم کمک می کنند.

هزینه های معامله بسته به فعالیت شبکه می تواند کم یا زیاد باشد. نیروهای بازار همچنین می توانند در هزینه هایی که می پردازید تأثیر بگذارند. در حالی که هزینه های بالا می تواند از پذیرش گسترده بلاکچین جلوگیری کند ، هزینه های بسیار پایین می تواند نگرانی های امنیتی ایجاد کند.

چرا هزینه های معامله؟

هزینه های معامله از بدو تاسیس تاکنون بخشی اساسی از اکثر سیستم های بلاکچین بوده است. به احتمال زیاد هنگام ارسال ، واریز یا برداشت رمزنگاری با آنها روبرو شده اید.

اکثر رمزارزها به دو دلیل مهم از کارمزد معاملات استفاده می کنند. اول از همه ، هزینه ها میزان هرزنامه را در شبکه کاهش می دهند. همچنین اجرای حملات گسترده در مقیاس گسترده هرزنامه را پرهزینه می کند. ثانیا ، هزینه های معامله به عنوان انگیزه ای برای کاربران عمل می کنند که به تأیید و اعتبار سنجی معاملات کمک می کنند.

برای اکثر زنجیره های بلوک ، هزینه های معامله ارزان هستند ، اما بسته به ترافیک شبکه بسیار گران می شوند. به عنوان یک کاربر ، مبلغی که برای پرداخت هزینه انتخاب می کنید اولویت تراکنش شما برای اضافه شدن به بلوک بعدی را تعیین می کند.

کارمزد معاملات بیت کوین

بیت کوین به عنوان اولین شبکه بلاکچین جهان استاندارد هزینه های تراکنش را که امروزه توسط بسیاری از رمزارزها استفاده می شود ، تعیین کرد. ساتوشی ناکاموتو متوجه شد که هزینه های معامله می تواند شبکه را از حملات گسترده هرزنامه محافظت کرده و رفتار خوب را تشویق کند.

استخراج کنندگان بیت کوین هزینه معاملات را به عنوان بخشی از روند تأیید معاملات در یک بلاک جدید دریافت می کنند.  به طور طبیعی ، ماینرها معاملات با کارمزد بالاتر را در اولویت قرار می دهند ، کاربران هنگام ارسال BTC خود به کیف پول بیت کوین دیگر موافقت می کنند آن را پرداخت کنند.

بنابراین بازیگران مخربی که مایل به کاهش سرعت شبکه هستند باید هزینه مربوط به هر تراکنش را پرداخت کنند.  هزینه های معامله نیز به عنوان یک فیلتر اسپم ساده اما موثر عمل می کند.

هزینه معاملات BTC چگونه محاسبه می شود؟

در شبکه بیت کوین ، کیف پول های خاصی به کاربران اجازه می دهد تا هزینه معاملات خود را به صورت دستی تنظیم کنند. همچنین امکان ارسال BTC با کارمزد صفر وجود دارد ، اما استخراج کنندگان به احتمال زیاد چنین معاملات را نادیده می گیرند ، به این معنی که اعتبار آنها تأیید نخواهد شد.

برخلاف برخی معتقدند ، هزینه های بیت کوین به مبلغ ارسال شده بستگی ندارد بلکه به اندازه معامله (در بایت) بستگی دارد. به عنوان مثال ، تصور کنید اندازه معامله شما 400 بایت است و متوسط ​​هزینه معامله اکنون 80 ساتوشی در هر بایت است. در این صورت ، شما باید 32000 ساتوشی (یا 0.00032 BTC) را برای شانس بالایی که تراکنش شما به بلوک بعدی اضافه می شود ، بپردازید.

وقتی ترافیک شبکه زیاد است ، و تقاضای زیادی برای ارسال BTC وجود دارد ، هزینه معامله مورد نیاز برای تأیید سریع افزایش می یابد زیرا سایر کاربران بیت کوین سعی می کنند همان کار را انجام دهند. این ممکن است در دوره های بی ثباتی شدید بازار رخ دهد.

فقط تعداد معینی از معاملات را می توان در یک بلوک گنجانید که محدودیت آن 1 مگابایت است (یعنی اندازه بلوک). ماینرها در اسرع وقت این بلوک ها را به زنجیره بلوک اضافه می کنند ، اما سرعت حرکت آنها هنوز محدودیت دارد.

مقیاس پذیری شبکه های رمزارزها در اینجا مسئله اساسی در تصمیم گیری برای هزینه های شبکه است. توسعه دهندگان بلاکچین تلاش مستمری برای حل این مشکل دارند. به روزرسانی های قبلی شبکه به بهبود مقیاس پذیری ، مانند اجرای SegWit کمک کرده است.

هزینه معاملات اتریوم

کارمزد معاملات اتریوم در مقایسه با بیت کوین متفاوت عمل می کند. این هزینه مقدار توان محاسباتی مورد نیاز برای پردازش یک معامله ، معروف به گس را در نظر می گیرد. گس همچنین دارای یک قیمت متغیر است که با اتر (ETH) ، رمز اصلی شبکه اندازه گیری می شود.

در حالی که گس مورد نیاز برای یک معامله خاص می تواند ثابت بماند ، قیمت گس ممکن است افزایش یا کاهش یابد. این قیمت گس ارتباط مستقیمی با ترافیک شبکه دارد. اگر قیمت گس بالاتری بپردازید ،  احتمالاً معامله شما را در اولویت قرار می گیرد.

هزینه معاملات اتریوم چگونه محاسبه می شود؟

کل هزینه گس قیمتی است که هزینه را پوشش می دهد ، به علاوه انگیزه ای برای پردازش معامله شما. با این حال ، باید محدودیت گس را نیز در نظر بگیرید که مشخص می کند حداکثر قیمت پرداخت شده برای آن معامله یا کار چیست.

بیایید یک معامله تصادفی را در Etherscan.io به عنوان مثال انتخاب کنیم. هزینه این معامله 21000 گس بود و قیمت گس 71 Gwei بود. بنابراین ، کل هزینه معامله 1،491،000 Gwei یا 0.001491 ETH بود.

همانطور که Ethereum به سمت مدل Proof of Stake قدم می گذارد (نگاه کنید به Casper) ، انتظار می رود که هزینه های گس کاهش یابد. مقدار گس مورد نیاز برای تأیید یک معامله کمتر خواهد بود زیرا شبکه برای تأیید معاملات فقط به کسری از قدرت محاسباتی نیاز دارد. اما ، ترافیک شبکه هنوز هم می تواند هزینه تراکنش را تحت تأثیر قرار دهد زیرا اعتبارسنج ها تراکنش های پردرآمد را در اولویت قرار می دهند.

کارمزد معاملات زنجیره Binance

Binance Chain یک شبکه بلاکچین است که به کاربران امکان می دهد BNB و سایر توکن های BEP-2 را معامله کنند. آنها همچنین می توانند توکن های خود را ایجاد و توزیع کنند. Binance Chain سازوكاری اجماعی را به نام Delegated Proof of Stake به تصویب می رساند. بنابراین به جای استخراج کنندگان ، اعتبارسنج داریم.

Binance Chain همچنین Binance DEX (مبادله غیرمتمرکز) را تأمین می کند. هزینه معاملات در Binance Chain و DEX در BNB پرداخت می شود.

توجه داشته باشید که Binance Chain و Binance Smart Chain دو زنجیره بلوک متفاوت هستند.

هزینه معاملات بایننس چین Binance Chain چگونه محاسبه می شود؟

بسته به عملی که می خواهید انجام دهید ، ساختار هزینه ای که با بایننس کوین نشان داده شده قابل اجرا است. بین هزینه های معامله مانند ارسال BNB و هزینه های معاملاتی در Binance DEX تمایزی وجود دارد. همچنین ، قیمت کل یک معامله بسته به قیمت بازار BNB می تواند افزایش یا کاهش یابد.

هنگام انجام معاملات غیر تجاری ، مانند برداشت یا واریز BNB به کیف پول ، هزینه ها فقط در BNB پرداخت می شود. هزینه های مربوط به فعالیت تجاری در Binance DEX در رمز معاملات قابل پرداخت است ، اما برای پرداخت در BNB تخفیف وجود دارد. این طرح به ایجاد انگیزه در پذیرش BNB و ایجاد پایگاه کاربری آن کمک می کند.

هزینه های معامله Binance Smart Chain

Binance Smart Chain (BSC) یکی دیگر از بلاک چین های ساخته شده توسط بایننس است که به موازات Binance Chain (یعنی دو شبکه مجزا) اجرا می شود. در حالی که BNB در حال اجرا بر روی Binance Chain یک توکن BEP-2 است ، BNB موجود در BSC یک توکن BEP-20 است.

زنجیره هوشمند بایننس امکان ایجاد قراردادهای هوشمند را فراهم می کند که این قابلیت را برای شخصی سازی بیشتر می کند. ساختار هزینه برای BSC مانند Binance Chain ثابت نشده است. در عوض ، از یک سیستم گس استفاده می شود (مشابه اتریوم) ، که قدرت محاسباتی مورد نیاز برای انجام معاملات و عملیات قرارداد هوشمند را منعکس می کند.

شبکه BSC سازوکار اجماع Proof of Staken Authority را اجرا می کند. کاربران شبکه برای تبدیل شدن به یک اعتبار سنج نیاز به BNB دارند و با اعتبار سنجی موفقیت آمیز یک بلوک ، هزینه های معاملاتی را که شامل آن هستند دریافت می کنند.

هزینه معاملات Binance Smart Chain چگونه محاسبه می شود؟

همانطور که گفته شد ، ساختار هزینه BSC بسیار شبیه است به آنچه در اتریوم یافت می شود. هزینه های معامله در Gwei نشان داده می شود ، که یک واحد کوچک از BNB برابر با 0.000000001 است. کاربران می توانند قیمت گس خود را تنظیم کنند تا معاملات خود را که به بلوک اضافه می شود ، در اولویت قرار دهند.

هزینه های BSC معمولاً بسیار کم است ، اما اگر بخواهید رمزهای بدون BNB در حساب خود ارسال کنید ، شبکه به شما اطلاع می دهد که بودجه کافی ندارید. برای پرداخت هزینه های معامله خود حتماً BNB اضافی در کیف پول خود نگه دارید.

هزینه های برداشت بایننس

وقتی در صرافی بایننس برداشت می کنید ، باید هزینه معاملات مربوطه را پرداخت کنید. این هزینه ها بسته به رمزارز و شبکه ای که استفاده می کنید متفاوت است. بایننس  ساختار کارمزد خاص خود را برای معاملات انجام شده در داخل بستر تجاری آن دارد. با این حال ، هزینه های برداشت تحت تأثیر عوامل خارجی است که تحت کنترل بایننس نیستند.

برداشتن ارز شما به کار ماینرها یا اعتبارسنجهایی بستگی دارد که بخشی از اکوسیستم بایننس نیستند. بدین ترتیب ، بایننس مجبور است هزینه های برداشت را به صورت دوره ای و براساس شرایط شبکه شامل ترافیک و تقاضا تنظیم کند.

بایننس همچنین حداقل محدودیت هایی را برای میزان رمزنگاری قابل برداشت تعیین می کند. می

هزینه معاملات براساس سطح VIP حساب شما و مستقل از هزینه برداشت است. حجم معاملات تجمعی ماهانه شما سطح VIP حساب شما را تعیین می کند.  به خاطر داشته باشید که کاربرانی که در BNB پرداخت می کنند ، هنگام معامله هزینه کمتری خواهند داشت.

سخنان پایانی

هزینه های معامله بخشی جدایی ناپذیر از اقتصاد شبکه های بلاکچین است. اینها بخشی از مشوقهایی است که به کاربران داده می شود و شبکه را فعال نگه می دارند. هزینه ها همچنین یک لایه محافظت در برابر رفتارهای مخرب و هرزنامه را ارائه می دهند.

با این حال ، میزان ترافیکی که برخی شبکه ها دریافت می کنند منجر به هزینه های قابل توجهی بالاتر شده است. ماهیت غیرمتمرکز اکثر بلاک چین ها مقیاس گذاری را برای آنها دشوارتر می کند.

با این وجود ، چندین محقق و توسعه دهنده در حال کار بر روی پیشرفت هایی هستند که امیدوارم در بحث توسعه رمزارزها در کشورهای در حال توسعه ، زمینه های بیشتری برای ورود به بازار داشته باشند.