شاردینگ چیست؟
شاردینگ نوعی پارتیشنبندی پایگاه داده است. شاردینگ همانند لایتینگ به قصد حل کردن مشکل مقیاس پذیری ایجاد شده و مقیاس پذیری را افزایش میدهد.
زنجیره شارد یا Shard Chain، مکانیزمی برای بهبود مقیاسپذیری است که باعث افزایش کارایی بلاک چین اتریوم خواهد شد. با اجرای شاردینگ، معاملات را میتوان بهصورت موازی و نه متوالی، پردازش کرد.
شاردینگ در واقع نوعی پارتیشنبندی است که در آن یک پایگاه داده بسیار بزرگ، به بخشهای کوچکتری تقسیم میشود تا مدیریت پایگاه داده آسانتر و زمان پاسخدهی کوتاهتر شود.این باعث می شود که کل شبکه کارایی بیشتری داشته باشد زیرا یک اعتبار سنج مجبور نیست که به تنهایی از پس کار برآید. هر اعتبار سنج اطلاعات مربوط به خود را حفظ می کند. این اعتبار سنج ها همچنین مرتباً بین بخش های کوچکتر جابجا می شوند تا از هر نوع دستکاری جلوگیری کنند.
هیچ بلاکچینی پیدا نشده که امنیت و مقیاس پذیری و نامتمرکز بودن را به صورت صد درصد بالا نگه دارد و ایجاد کنندگان بلاکچین مجبورند از مقیاس پذیری کمک بگیرند تا هم امنیت را حفظ کرده باشند و هم رسالت اصلی شبکه های بلاکچین را یعنی نامتمرکز بودن را حفظ کنند.
بلاکچین اتریوم که اکنون با این موضوع دست و پنجه نرم میکند تصمیم گرفته تا از شاردینگ برای افزایش میزان مقیاسپذیری استفاده کند.
در دنیای بلاکچین شاردینگ نوعی پارتیشنبندی پایگاه داده است. عملکرد شاردینگ در بلاکچین به این صورت است که یک پایگاه داده بسیار بزرگ را به اجزای کوچکتر تقسیم میکند
هدف شاردینگ کاهش زمان انجام تراکنشهاست به این صورت که در دنیای بلاکچین هر گره یا نود (شخصی که به شبکه بلاکچین وصل میشود) به عنوان سرور مجزا در نظر گرفته میشود.
در هنگام انجام عملیات شاردینگ نود ها در بخشهای مجزایی تقسیمبندی میشود تا تراکنشها و عملیات خاصی را تایید کنند در واقع در صورتی که شارژینگ رخ دهد دیگر یک نود تمامی اطلاعات شبکه بلاکچین را دریافت نمیکند.
بلکه با توجه به دستبندی که صورت گرفته تنها اطلاعات همان قسمت (شارد) را خواهد گرفت با این حساب نودها از دریافت تمامی اطلاعات شبکه محروم میشوند.
نود هابا توجه به دسته خودشون اطلاعات را دریافت میکنند این موضوع آیا از غیرمتمرکز بودن شبکه کم میکند در واقع شبکه به متمرکز شدن پیش میرود؟ بله این چنین است ولی تاثیر مثبت شاردینگ بیشتر از کاهش مقدار نامتمرکز بوده است.
شاردینگ کجا استفاده می شود؟!
یکی از مواردی که در مورد استفاده از شاردینگ در صنعت بلاک چین بسیار مورد بحث قرار گرفته است ، قطعاً شاردینگ اتریوم است. اتر ، واحد بومی شبکه اتریوم ، پس از بیت کوین دومین رمز ارز بزرگ تا به امروز است و تعداد تراکنش های روزانه آن از ۱ میلیون فراتر رفته است. استقرار زنجیره های خرد در اتریوم بخشی از ارتقاء آن به اتریوم ۲ است.
مورد دیگری از شاردینگ که برای بهبود مقیاس پذیری استفاده می شود ، Polkadot است ، یک پروژه بلاک چین با هدف ایجاد یک اکوسیستم به هم پیوسته از بلاک چین.
شاردینگ چه مزایایی دارد؟!
مهمترین مزیت شاردینگ در بلاک چین مقیاس پذیری بهبود یافته است. Sharding به بلاک چین اجازه می دهد تا گره های بیشتری را به هم متصل کرده و اطلاعات بیشتری را بدون کند کردن معاملات زیاد ذخیره کند. این می تواند پذیرش فناوری بلاک چین را در بسیاری از بخشها ، از جمله در امور مالی ، تسریع کند. معاملات سریعتر می تواند به شرکت های فین تک مبتنی بر بلاک چین کمک کند تا با برنامه های پرداخت متمرکز رقابت کنند.
مزایای دیگر شاردبنگ شامل دسترسی بهتر به کاربران و مشارکت بیشتر در شبکه است. در اتریوم ، انتظار می رود که sharding نیازهای سخت افزاری را برای اجرای یک سرویس گیرنده کاهش دهد ، به طوری که امکان انجام این کار در رایانه شخصی یا تلفن وجود دارد. به این ترتیب ، افراد بیشتری قادر به مشارکت در شبکه خواهند بود.
معایب شاردینگ
شاردینگ، ممکن است برخی خطرات را نیز افزایش دهد. یکی از نگرانی های امنیتی ، تصاحب یک شارد است. این می تواند منجر به از دست دادن جزئی یا کامل اطلاعات یا تزریق داده های خراب به شبکه از طریق یک شارد مخرب شود. در اتریوم ۲ ، این خطر امنیتی با اختصاص تصادفی گره ها به شاردها و تعیین مجدد آنها در فواصل تصادفی برطرف می شود.
یکی دیگر از معایب شاردینگ ارتباط است، وقتی بلاکچین به قسمتهای متفاوتی تقسیم میشود این قسمت ها اجازه ارتباط با هم را ندارند.