به گزارش سایت ارز دیجیتال سکه بازار به نقل از کوین تلگراف، ثبات کار و ثبات سهام، دارای مزایای زیادی برای ارائه به جامعه است و بحث در مورد این الگوریتم ها بر جامعه ی ارز دیجیتال غلبه کرده است. استفاده از سود انباشته در سال جاری در سطح پروتکل با ورود 2.0 اتریوم تخمین زده شده ، همراه با توسعه ی مداوم Cardano، Tezos و Algorand، و در نهایت تغییر چشم انداز شبکه های آتی و بلاکچین ها، گسترده تر خواهد شد. در طرف دیگر پروتکل ها، هجوم دیوانه وار برای سود بیش از حد از پروژه های مالی غیرمتمرکز است که از بازده کشاورزی بالا از وام ها، استفاده می کنند، که پذیرش بیشتری از این پروتکل های پراکنده را افزایش خواهد داد.
تفاوت بین POW و POS
چگونه پروژه های POS موجود را مدیریت می کنند؟ تفویض سهام تثبیت شده ، از تعداد ثابتی از نمایندگان که برای ایجاد بلوک ها انتخاب می شوند، استفاده می کند. این نمایندگان بر اساس یک سیستم رای گیری انتخاب شده اند که در آن کاربران تعدادی از رأی ها را متناسب با تعداد نشانه هایی که دارای آنها هستند، میدهند. نمایندگان، گاهی اوقات «شاهدان» نامیده می شوند که در طول نسل و اعتبار بلوک های جدید، توافق دارند. پاداش ها به طور معمول در میان کسانی که رای داده اند مشترک هستند.
در فناوری بلاکچین، حل سه گانه ی امنیت، مقیاس پذیری و عدم تمرکز زدایی تثبیت شده است. اگر ما با مسائل مقیاس پذیری ، POW را حل کنیم، شبکه ممکن است واقعا غیر متمرکز نباشد و منجر به احتمال سقوط به سمت بازیکنان بد بشود. اگر اعداد، مجاز شناخته شوند، حملات انکار سرویس را می توان انجام داد. کمبود امنیت می تواند دارایی ها را در ضبط سرعت ناپدید کند.
رویکرد جدید، “ثبات خالص” الگورند (Algorand ) است. Algorand، یک بلاکچین واقعا غیر متمرکز است که اخیرا پس از ثبتش در فهرست Coinbase، یک افزایش سرمایه گذاری 30٪ بازار را تجربه کرده است. این به تعداد کم آمار بازیکنان مخرب و قرعه کشی گره ها برای اطمینان از رای گیری منصفانه متکی است. پروتکل Algorand 2.0، سه گانه ی امنیت را حل می کند، زیرا مکانیزم پراکندگی آن ظرفیت های بالا را قادر می سازد بدون اینکه به قربانی کردن امنیت منجر شود، از تمرکز زدایی بوجود آیند.
با PoS های پیوندی ، کاربران بخشی از سهام خود را قفل می کنند به این امید که فرصتی برای انتخاب بلوک بعدی در زنجیره بدست آورند. قدرت رأی دادن متناسب با میزان سهام قفل شده است. این یک مزیت امنیتی دارد زیرا اگر کاربران صادق نباشند ، سپرده و توانایی خود را برای شرکت در اجماع از دست می دهند. نکته ی منفی این است که اگر کاربران بخواهند در اجماع شرکت کنند ، توانایی صرف سهام خود را از دست می دهند. در همین حال ، شرکت کنندگان در اجماع الگوراند ( Algorand ) نیازی به قفل کردن دارایی های خود ندارند و می توانند آزادانه سهام خود را در صورت تمایل خرج کنند.
اتریوم 2.0 ( Ethereum 2.0 ):
اتریوم در حال کار بر روی یک راه حل برای مقیاس خود با 2.0 است ، و سیستم عامل های جدید در تلاشند تا نیاز به مقیاس بندی موثر را برآورده کنند. Ethereum 2.0 ، اخیراً آزمایش نهایی خود را قبل از راه اندازی شبکه اعلام کرده است.
انریوم 2.0 (Ethereum 2.0) ، معروف به ” Serenity ” ، تلاش برای دور شدن از مکانیزم اجماع PoW به اجماع PoS است و با تغییرات در مراحل انجام می شود و زمان بندی تغییر می کند. با مرحله ی 0 ، Beacon Chain ، ثبات سهام را پیاده سازی می کند و رجیستری اعتبار سنج ها را کنترل می کند تا تأیید بلوک های Ethereum 2.0 را آغاز کند. این نگرانی وجود دارد که اعتبار سنج های کافی در این دوره وجود نداشته باشند ، اما به احتمال زیاد بیشتر از “اگر” ، بیشتر سوال “کی” مطرح میشود. برای راه اندازی بلوک تکوین، حداقل 524،288 اتریوم باید در شبکه ضمیمه شود ، که بین حداقل 16384 اعتبار سنج تقسیم شده است.
در همین حال ، Ethereum 1.0 به صورت موازی با Ethereum 2.0 کار خواهد کرد. برنامه ریزی شده است که شبکه ها در تاریخ دیگری ادغام شوند ، اما در طول مرحله ی اول ، Ethereum 2.0 پردازش معاملات نخواهد بود و نمی تواند برنامه های غیرمتمرکز را میزبانی کند. beacon chain رمزنگاری بومی این شبکه را معرفی می کند: ETH2.0 هنگام برقراری ارتباط با beacon chain و Ethereum VM ، شبکه های PoW و PoS را هماهنگ خواهد کرد. Shard chains شبکه های فرعی ساخته شده از خرده ریزها هستند که امکان افزایش مقیاس را فراهم می کنند. در فاز 1 ، آنها بلاک چین اتریوم را به 64 زنجیره ی خرد تقسیم خواهند کرد ، زیرا اتریوم از نظر تئوری قادر به پردازش همزمان 64 بلوک است.
اینکار راه را برای ادغام زنجیره های PoW و Ethereum 2.0 در فاز 1.5 هموار می کند. Ethereum 1.0 به زنجیره ی خرد در شبکه PoS جدید ،بدون وقفه در داده ها و تاریخ معاملات تبدیل میشود. PoW Ethereum به یکی از قطعات PoS تبدیل می شود که کاملاً در زنجیره ی جدید ادغام شده است.
نام Serenity Phase 2 ، بعد از مجمع وب که جایگزین ماشین اتریوم مجازی شد، تحت عنوان eWASM نامگذاری شده است. در طی این مرحله ، دیگر shard chains ها در حالت آزمایش نیستند و معاملات آنها باید بتواند در کل شبکه مقیاس بندی شود. پس از عملکرد کامل شبکه ، اکنون قابلیت تراکنش ، میزبانی DApp و اجرای قراردادهای هوشمند امکان پذیر است و انتقال به پایان می رسد.
در مقابل ، شبکه جدید Algorand سازوکار اجماع فعلی خود را آماده کرده است و توسعه دهندگان Algorand 2.0 می توانند DApps ها را در یک شبکه ی واقعاً غیرمتمرکز میزبانی کنند. Ethereum 2.0 تا دو سال دیگر به طور کامل عملیاتی نخواهد شد و تا آن زمان ، تغییرات آنها ممکن است قدیمی باشد. البته شبکه های دیگری نیز وجود دارند.
سایر راه حل های PoS
برنامه ی Tezos یک بستر چند منظوره ی خود اصلاح کننده ، منبع باز ، چند منظوره برای ساخت DApps ها و قراردادهای هوشمند است که از Liquid PoS – نسخه ای از ثبات سهام – برای توافق استفاده می کنند. به Tezos به عنوان نشانه ای با قدرت باز کردن جایگاه اتریوم اشاره شده است. ” Baking ” نحوه ی تولید و اعتبارسنجی بلوک ها در بلاک چین Tezos است. دارندگان توکن می توانند نشانه های خود را به Baking واگذار کنند اما همیشه مالکیت خود را حفظ کنند. فقط مجاز کننده مجازات می شود، اگر که خطای امنیتی وجود داشته باشد.
در حالی که Tezos با حل برخی از مشکلات مقیاس پذیری ، سیستم اولیه PoW Ethereum را بهبود بخشیده است ، شبکه ی آن هنوز فاقد امنیت و عدم تمرکز لازم برای ایجاد یکپارچه دیفای است. Baker ها هنوز مقدار قابل توجهی از شبکه را در اختیار دارند ، در حالی که در شبکه الگوراند ، نفوذ کاربران با هر یک از سهام شخصی آنها متناسب است.
کاردنو (Cardano)، شبکه ی PoS دیگری است ، اما هیچ ماینری وجود ندارد ، فقط کاربرانی هستند که گره ها را اجرا می کنند و توکن اصلی شبکه (ADA) را در معرض خطر قرار می دهند. این شرکت به تازگی از آغاز ارتقا مورد انتظار Shelley خبر داده است. Testnet Shelley Incentivezed Testnet به دارندگان ADA اجازه می دهد تا انگیزه ی خود را در زمینه ی دنیای واقعی آزمایش کنند. همچنین به دارندگان این امکان را می دهد که با واگذاری سهام یا اجرای یک بورس سهام ، پاداش واقعی کسب کنند. روش staking آن، Ouroboros PoS است و از سه مرحله ساخته شده است که به شکاف هایی تقسیم می شوند. در هر شکاف ، هر طرف رهبری شیار را ارزیابی می کند. رهبران با استفاده از الگوریتم Satoshi انتخاب می شوند بنابراین احتمال انتخاب یک سهامدار به عنوان رهبر شکاف متناسب با تعداد سکه های سهامدار است. یک طرف می تواند به عنوان رهبر شکاف برای چندین شکاف انتخاب شود ، و رهبر شکاف انتخاب شده با ایجاد یک بلوک برای شکاف مربوطه ، یک زنجیره را گسترش می دهد. در حالی که Ouroboros یک سازوکار اجماعی است که برخی از مسائل ارائه شده توسط بلاکچین اتریوم را حل می کند ، اما در حل واقعی این سه مشکل موفق نیست.
در مقایسه ، Algorand از یک اجماع “خالص ثبات سهام” استفاده می کند که یک کمیته ی منحصر به فرد و تصادفی برای صدور گواهینامه بلوک بدون هیچ مرجع مرکزی ایجاد می کند و اطمینان حاصل می کند که بازیکنان بد هرگز نمی توانند شبکه را خراب کنند. علاوه بر این ، شبکه قادر به 1000 معامله در ثانیه است و به راحتی می تواند تا میلیاردها معامله مقیاس بندی کند. بلوک ها در کمتر از پنج ثانیه و بدون قابلیت بالقوه نهایی می شوند ، بنابراین همه معاملات نهایی هستند. این امنیت نگه داشتن رمزنگاری Algorand ، ALGO را افزایش می دهد.
الگوراند (Algorand)، با پشتیبانی از طیف وسیعی از کیت های محبوب توسعه ی نرم افزار ، برنامه نویسان وب را در شبکه ی خود اجرا می کند و به سرعت با برنامه هایی به زبان های مشترک ادغام می شود. با Algorand 2.0 ، توسعه دهندگان قادر به دیجیتالی کردن هر نوع دارایی مالی در Algorand’s Layer 1 هستند. این هزینه ی کم برای اجرا ، قابلیت همکاری جهانی کلیه ی دارایی های صادر شده در Algorand ، انتقال اتمی و همچنین اجرای سریعتر را در بر خواهد داشت.
در نتیجه ، بحث در مورد کیفیت ثبات سهام و ثبات کار ممکن است سوالی نباشد که ما به عنوان یک صنعت باید از خود بپرسیم ، بلکه این که آیا راهی وجود دارد که بتوان از نقاط قوت هر دو شبکه برای دستیابی به آن استفاده کرد ، موفقیت و دستیابی بسیار بزرگی است.
