قرارداد هوشمند

قرارداد هوشمند یک قرارداد خوداجرایی است که شرایط توافق بین خریدار و فروشنده به طور مستقیم در خطوط کد نوشته شده است. معاملات قابل پیگیری و برگشت ناپذیر هستند.قراردادهای هوشمند اجازه می دهد معاملات و توافق نامه های مطمئن بدون نیاز به مرجع مرکزی ، سیستم حقوقی یا سازوکار اجرایی خارجی در بین اشخاص مختلف ، گمنام انجام شود.

قراردادهای هوشمند قراردادهایی خوداجرا هستند که شرایط توافق بین خریدار و فروشنده مستقیماً در خط کد نوشته شده اند.

قراردادهای هوشمند را به عنوان پروتکل های معاملاتی رایانه ای تعریف می کنند که شرایط یک قرارداد را اجرا می کنند. قراردادهای هوشمند معاملات را قابل پیگیری ، شفاف و برگشت ناپذیر می کند.

تاریخچه قرارداد هوشمند

قراردادهای هوشمند برای اولین بار در سال ۱۹۹۴ توسط نیک سابو ، دانشمند آمریکایی که ۱۰ سال قبل از اختراع بیت کوین یک ارز مجازی به نام “بیت طلا” را اختراع کرد ، ارائه شد. در حقیقت ، این شایعه اغلب عنوان می شود که Satoshi Nakamoto واقعی ، مخترع ناشناس بیت کوین است.

سابو قراردادهای هوشمند را پروتکل های معاملاتی رایانه ای تعریف کرد که شرایط یک قرارداد را اجرا می کنند. او می خواست عملکرد روش های معاملات الکترونیکی مانند POS را به حوزه دیجیتال گسترش دهد.

صحت داده های منعقد شده در یک قرارداد هوشمند بسیار مهم است. زیرا قوانین قرارداد هوشمند ، پس از وضع قانون ، غیرقابل تغییر هستند. پس از نوشتن قرارداد ، نه کاربر و نه برنامه نویس نمی توانند آن را تغییر دهند. بنابراین اگر داده ها درست نباشند قرارداد هوشمند نمی تواند به درستی کار کند.

چه زمانی قراردادهای هوشمند اختراع شده است؟

در سال ۱۹۹۴ ، نیک سابو ( یک رمزنگار ) به این ایده رسید که می تواند قراردادها را به صورت کد رایانه ای ضبط کند . این قرارداد در صورت تحقق برخی شرایط به طور خودکار فعال می شود . این ایده می تواند به طور بالقوه نیاز به شرکت های شخص ثالث مورد اعتماد ( مانند بانک ها ) را برطرف کند .

ولی چرا؟ پاسخ ساده است، زیرا هنگام انجام معامله دیگر نیازی به شخص ثالث مورد اعتماد ندارید . در عوض ، قراردادها ( یا معاملات ) در یک شبکه قابل اعتماد که کاملاً توسط رایانه ها کنترل می شود ، خود به خود اجرا می شوند.

سابو سالها روی این ایده کار کرد و حتی کتابی به نام

Smart Contracts: Building Blocks for Digital Free Markets

نوشت .

مشکل این بود که در سال ۱۹۹۴ ، فناوری بلاکچین وجود نداشت.

در سال ۲۰۰۹ ، بیت کوین اولین استفاده از فناوری بلاکچین را معرفی کرد. در سال ۲۰۱۵ ، اتریوم توسط یک جوان باهوش به نام Vitalik Buterin تاسیس شد و اولین قراردادهای هوشمند کار را معرفی کرد.

قرارداد هوشمند چیست؟

من فقط نمی خواهم به شما درمورد اینکه یک قرارداد هوشمند چیست بیاموزم ، همچنین می خواهم اطلاعات داده شده را به خاطر بسپارید. بنابراین ، برای انجام این کار ، من سه نکته اساسی را برجسته کردم که باید آنها را بخوانید و سعی کنید به یاد بیاورید که قرارداد هوشمند چیست:

۱٫قرارداد هوشمند توافقی بین دو نفر به صورت کد رایانه است . که در زنجیره بلوک اجرا می شوند ، بنابراین در یک پایگاه داده عمومی ذخیره می شوند و نمی توانند تغییر کنند.

۲٫تراکنش هایی که در یک قرارداد هوشمند اتفاق می افتد توسط بلاکچین پردازش می شوند ، به این معنی که می توانند بدون شخص ثالث به طور خودکار ارسال شوند.

۳٫معاملات فقط در صورت تحقق شرایط توافق انجام می شوند، شخص ثالثی وجود ندارد ، بنابراین مشکلی در مورد اعتماد وجود ندارد.

قرارداد هوشمند چگونه کار می کند؟

بیایید تصور کنیم که جان می خواهد خانه مایک را بخرد. این توافق نامه با استفاده از یک قرارداد هوشمند در بلاک چین Ethereum شکل می گیرد. این قرارداد هوشمند شامل توافق نامه ای بین جان و مایک است.

در ساده ترین شرایط ، توافق نامه به شرح زیر خواهد بود: ” هنگامی که جان به مایک ۳۰۰ اتریوم بپردازد ، آنگاه جان صاحب خانه خواهد شد “.

وقتی این توافق نامه قرارداد هوشمند منعقد شد ، نمی توان آن را تغییر داد. به این معنی که جان می تواند مطمئن باشد که مایک ۳۰۰ اتریوم را پرداخت می‌کند.

بدون استفاده از قرارداد هوشمند در این سناریو ، مایک و جان مجبور به پرداخت هزینه های زیادی به شرکت های شخص ثالث هستند. از جمله بانک ، یک وکیل و یک کارگزار خانه. دیگر کمیسیون و تأخیر در انتظار یک وکیل و دلال برای رسیدگی به توافق نامه وجود ندارد! این فقط یکی از نمونه های بسیاری است که می تواند از قرارداد هوشمند استفاده کند.

قراردادهای هوشمند پس از تحقق شرایط توافق نامه به طور خودکار اجرا می شوند. این بدان معناست که نیازی به شخص ثالثی مانند بانک ، کارگزار یا دولت نیست.

چه طور ممکنه؟

به دلیل فناوری بلاکچین ، ما می توانیم قراردادهای هوشمند را غیرمتمرکز کنیم تا عادلانه باشند. منظور من از تمرکززدایی این است که آنها توسط یک حزب مرکزی کنترل نمی شوند ( مانند بانک ، کارگزار یا دولت و غیره).

بلاکچین یک پایگاه داده مشترک است که توسط بسیاری از رایانه ها ( به نام ” گره” ) متعلق به افراد مختلف اداره می شود. به همین دلیل ، هیچ یک از افراد یا شرکت ها نمی توانند آن را کنترل کنند.

بدان معناست که هک کردن آن تقریباً غیرممکن است. اگر هکر بخواهد به بلاکچین یا قراردادهای هوشمند موجود در آن حمله کند ، باید بیش از نیمی از گره ها را هک کند. بنابراین ، قراردادهای هوشمند می توانند با خیال راحت و اتوماتیک اجرا شوند بدون اینکه کسی بتواند آنها را تغییر دهد!

قراردادهای هوشمندی که در حال حاضر برای چه مواردی استفاده می شود؟

همانطور که قبلاً گفتم ، فروش خانه مایک و جان تنها سناریویی نیست که در آن می توان از قراردادهای هوشمند استفاده کرد. قرارداد های هوشمند برای هر نوع معامله ای قابل استفاده هستند، نیازی نیست که مالی باشد.

این امکان برای قراردادهای هوشمند بی پایان است . آنها در حال حاضر برای تجارت و خدمات مالی ، بیمه و حتی برای توافق نامه های تأمین مالی سرمایه ( ICO ) استفاده می شوند. بیایید بررسی کنیم که چگونه قراردادهای هوشمند قبلاً به سود برخی صنایع خاص بوده و چه منافعی برای صنایع دیگر در آینده خواهد داشت …

قرارداد هوشمند در شرکت های بیمه

دو شرکت بیمه ، اطلس بیمه در مالت و آکسا در فرانسه ، قراردادهای هوشمندی را در سال ۲۰۱۷ آزمایش کردند. آنها نمونه های اولیه داشتند که در صورت تأخیر پروازهای آنها ، به مشتریان هواپیمایی غرامت پرداخت می کنند.

بیایید یک مثال ببینیم:

جان در شرف پرواز از NYC به لس آنجلس است. وی ارز رمزنگاری شده ۵ دلاری را به قرارداد هوشمند بیمه Axa می فرستد و شماره پرواز خود را ارائه می دهد. Axa 95 دلار برای قرارداد هوشمند می فرستد. بنابراین ، ۱۰۰ دلار در قرارداد هوشمند وجود دارد.

اگر پرواز جان به موقع باشد ، ۱۰۰ دلار از قرارداد هوشمند به Axa ارسال می شود. اما اگر هواپیما دیر شود ، ۱۰۰ دلار از طریق قرارداد هوشمند برای جان ارسال می شود. همه چیز اتوماتیک است.

این باعث صرفه جویی در وقت و هزینه زیادی می شود. این همچنین بدان معناست که جان نیازی به اعتماد ندارد که AXA در صورت تأخیر پرواز ، مبلغ توافق شده را به او پرداخت خواهد کرد – او می داند که اگر دیر شود ، قرارداد هوشمند فورا غرامت (۱۰۰ دلار) را برای او ارسال می کند.

قرارداد هوشمند در سیستم های بهداشتی

سیستم های بهداشتی از قراردادهای هوشمند برای ثبت و انتقال ایمن داده ها استفاده می کنند .

ما می توانیم نمونه هایی از قرارداد های هوشمند را که در صنعت پزشکی استفاده می شود ، مشاهده کنیم . برنامه کاربردی است که از قراردادهای هوشمند برای انتقال داده های بیمار به روشی ایمن استفاده می کند و اجازه دسترسی به اشخاص ثالث را نمی دهد .

به این ترتیب ، بیماران اطلاعات خود را کنترل می کنند . اگر محققان می خواهند از داده های بیمار استفاده کنند ، باید هزینه آن را پرداخت کنند. نه تنها این ، بلکه بیمار باید انتخاب کند که آیا می خواهد آن را به آنها بفروشد یا نه.

قرارداد هوشمند در دولت ها

برای دولت ها ، قراردادهای هوشمندی که در بلاکچین اجرا می شوند ، می توانند سیستم های رأی دهی را بسیار امن تر کنند.

برنامه هایی مانند FollowMyVote از قراردادهای هوشمند و فناوری بلاکچین برای محافظت از آرا در برابر تقلب استفاده می کنند . وقتی معامله رأی گیری در بلاکچین نوشته می شود ، نمی توان آن را تغییر داد. وقتی رأی گیری تمام شد ، قرارداد هوشمند توکن را به آدرسی ارسال می کند که نشان دهنده برنده رأی است.

به این ترتیب ، رای گیری همیشه عادلانه است ، به این معنی که برنده همیشه درست است.

قرار داد هوشمند در مدیریت کسب و کار

مشاغل می توانند از قراردادهای هوشمند بهره مند شوند . آنها می توانند به جای پرداخت حقوق به کارمندان برای اجرای حقوق و دستمزد ، از قراردادهای هوشمند استفاده کنند.

مشاغل فقط می توانند یک قرارداد هوشمند تنظیم کنند که می گوید در تاریخ x دو اتریوم برای کارکنان ارسال شود. این بدان معناست که حقوق افراد همیشه به موقع پرداخت می شود. مزایای این تجارت به این دلیل است که همه خودکار است و باعث صرفه جویی در وقت و هزینه آنها می شود!

اگر می خواهید پروژه خود را که از بلاکچین استفاده می کند شروع کنید ، همانطور که قبلاً دیدیم می توانید پروژه خود را روی بلاک چین Ethereum بسازید. صرافی سکه بازار مطمئن ترین و امن ترین صرافی برای خرید ارزهای دیجیتال میباشد.