ارز دیجیتال ملی یا ارز بانک مرکزی (CBDC) و خطرات آنها چیست و چگونه می توانند اقتصاد ما را تغییر دهند؟
ارزهای دیجیتالی بانک مرکزی نمایندگی دیجیتالی از نرخ ارز فیات یک کشور است. آنها در واقع یک ارز دیجیتالی صادر شده از سوی دولت هستند که برای جایگزین کردن شکل سنتی و فیزیکی ارزهای فیات طراحی شده اند.
اصطلاح CBDC ( ارز دیجیتال ملی) گسترده است زیرا اجرای آن شامل چندین تصمیم مهم از طرف صادرکننده بانک مرکزی است. تصمیم اصلی این است که آیا CBDC،از آنجا که در دسترس جامعه عمومی است، باید یک هدف کلی باشد یا نه. اگر اینگونه نباشد ، مرجع صادرکننده می تواند تصمیم بگیرد که آن را برای معاملات “عمده فروشی” در دسترس قرار دهد ، به این معنی که CBDC فقط برای تسویه حساب بین بانک ها استفاده شود. در نهایت، CBDC فقط در بین بانکهای مرکزی قابل استفاده است.
بانک مقالات بین المللی یا BIS ، در مقاله ی تحقیقاتی خود که عمیق ترین CBDC ها را پوشش می دهد ، این دسته ها را با استفاده از نمودار Venn به نام “گل پول” (“money flower ” ) که در زیر آورده شده است ، تعریف می کند. منطقه ی خاکستری، انواع مختلفی از CBDC ها را نشان می دهد ، در حالی که بیت کوین (BTC) و سایر ارزهای دیجیتالی شده به عنوان نشانه های دیجیتالی خصوصی تلقی می شوند.
پیشینه ی ارز دیجیتال ملی ( CBDC )، چیست؟
مطابق BIS ، ایده ی CBDC ها سالهاست که وجود دارد و بیت کوین را بیش از دو دهه پیش بینی می کند. با این حال ، این مفهوم در سالهای اخیر برجسته شده است. این امر عمدتاً به دلیل پیشرفت در عرصه ی fintech ، از جمله تحولات در فناوری بلاکچین (blockchain) ، امکان صدور نشانه های دیجیتالی است که نشان دهنده فروشگاهی با ارزش است.
علاوه بر این ، حرکت به سمت CBDC ها روند کلی جامعه ی بدون پول را پشتیبانی می کند. در کشورهایی مانند کره جنوبی ، چین و سوئد ، پول نقد در راه تبدیل شدن به ابزار پرداختی رو به افزایش است.
مزایای ارز دیجیتال ملی (CBDC)، چیست؟
ارزهای دیجیتال ملی (CBDC) ،مزایای قابل مقایسه ی بسیاری با ارزهای رمز پایه ای همچون بیت کوین دارند. ساعات کار برای بانکها در دسترس بودن معاملات را محدود می کند ، در حالی که CBDC ها برای مبادله بر اساس 24/7 در دسترس هستند. بانکها می توانند اعتماد خود را به ترخیص کالا از گمرک کاهش دهند و این باعث صرفه جویی در هزینه ها می شود
مانند ارزهای رمزنگاری(دیجیتالی) ، CBDC می تواند در دسترس هر کسی که دارای تلفن هوشمند است قرار بگیرد و به بهبود شمول مالی کمک کند ، به ویژه برای مردم مناطق روستایی و بدون دسترسی به زیرساخت های بانکی فیزیکی مانند دستگاههای خودپرداز. کشورهایی مانند کنیا به دلیل محبوبیت M-Pesa ، یک برنامه ی پرداخت بدون پول مبتنی بر پیامک ، قبلاً شاهد بهبود در شمول مالی بوده اند.
مزایای دیگری در استفاده از CBDC ها فراتر از مزایای عمومی ارزهای دیجیتال وجود دارد. بانک های مرکزی برای چاپ پول، پول صرف می کنند ، با متوسط هزینه قبض یک میلیارد دلار که برای هر نت حدود 0.077 دلار هزینه دربر دارد. هنگامی که کد زیربنایی وجود دارد ، ارزهای دیجیتال ارزان یا حتی گاهی رایگان هستند.
بانکهای مرکزی همچنین می توانند سیاست پولی را مستقیماً با استفاده از CBDC پیاده کنند. این ممکن است به معنای پرداخت بهره به خودی خود به جای سپرده های بانکی باشد.
در نهایت، دولت ها با استفاده از CBDC می توانند توزیع پول نقد به شهروندان را آسان تر کنند. به عنوان مثال ، COVID-19 به بحرانی منجر شد که دولت، ایالات متحده را وادار به پرداخت تأثیرات اقتصادی در قالب چک و کارتهای بدهی کرد که مستعد به سرقت رفتن و سوء استفاده و تقلب هستند. با داشتن CBDC ، دولت می تواند مستقیماً صندوق های امداد را صادر و یا رواج دهد.
خطرات ارز دیجیتال ملی ( CBDC )، چیست؟
در کنار مزایای مختلف ، CBDC ها نیز از طرف بانکهای مرکزی ، دولت ها و شهروندان فردی با خطرات قابل توجهی مواجه اند.
شاید بزرگترین خطر، امنیت سایبری باشد. تلاش های چین برای آزمایش CBDC که قبلا توسط کلاهبرداران ربوده شده است، نگران کننده است زیرا نسخه ی کامل هنوز به طور رسمی راه اندازی نشده است. خطرات حمله به شبکه یا ایجاد حفره های جدید برای کلاهبرداری یا پولشویی یک نگرانی واقعی برای هر بانک مرکزی است که در پی راه اندازی CBDC، قطعا پیش خواهد آمد.
از طرفی این خطر ، نوعی حریم خصوصی است. هرچه دید دولت از اینکه چه کسی از CBDC ها استفاده می کند بیشتر باشد، خطرات امنیت سایبری بیشتر کاهش می یابد. اما ، اگر شهروندان بر این باورند که استفاده از CBDC ممکن است به معنای این باشد که دولت می تواند مرزهای حقوق حریم خصوصی را پشت سر بگذارد ، ممکن است به تصویب نرسد.
درنهایت ، در حالی که دولتها می توانند از CBDC برای اجرای سیاست های پولی استفاده کنند ، اما امکان های جدیدی که این امر بازگشایی می کند نیز می تواند تا حدودی خطر ایجاد کند. به عنوان مثال ، استفاده از CBDC برای شارژ نرخ بهره ی منفی در مواقع بحران می تواند اساساً نمونه های اقتصادی را تغییر دهد ، و این باعث می شود که شهروندان بتوانند ثروت خود را با پول جدید دیجیتال ذخیره کنند.
کدام بانک های مرکزی نزدیک به صدور ارزهای دیجیتالی خود هستند؟
اگرچه بسیاری از بانکهای مرکزی از نوعی پول دیجیتال به عنوان ذخایر یا مانده حساب تسویه استفاده می کنند ، اما هنوز هیچ بانک مرکزی CBDC عمومی صادر نکرده است. با این حال ، چندین بانک در حال حاضر در مراحل مختلف تحقیق و توسعه ، از جمله پنج ارز اصلی جهان – دلار آمریکا ، یورو ، ین ژاپن ، پوند انگلیس و یوان چینی قرار دارند.
در ماه مه ، اتاق فکر ( thinktank ) ایالات متحده یک مقاله سفید چاپ کرد که اهداف «دلار دیجیتال» را نشان می داد. از آن زمان ، حوادث، پیشرفت چشمگیری داشته است.
تازه ترین اخبار ژاپن این است که بانک مرکزی، اقتصاد پیشرو خود را برای سرپرستی تیمی که در حال تحقیق درباره CBDC مبتنی بر ین است ، منصوب کرده است ، در حالی که بانک مرکزی انگلیس برای توسعه CBDC خود یک مرکز برجسته را تعیین کرده است. در همین حال ، به نظر می رسد بانک مرکزی اروپا به سمت CBDC خرده فروشی متمایل است و با توجه به این واقعیت که در سراسر دنیا در 19 کشور فعالیت می کند ، این امر آن را به بزرگترین پروژه ی در حال حاضر تبدیل می کند.
با این حال ، بدون شک چین با بیان عناوین مختلف در طی چند ماه و برنامه هایی برای راه اندازی CBDC خود ، در صدر جدول قرار داشته است. آخرین مورد این است که دولت قصد دارد تسلط مالی شرکتهای پرداختی داخلی همچون Alibaba و Tencent را هدف قرار دهد.
فیلیپین همچنین تأیید کرده است که به دنبال انتشار ارز دیجیتالی خود است ، در حالی که تایلند در مرحله آزمایش است.
چگونه دولت آمریكا دیدگاه جدیدی از كریپتو را به كار می گیرد و لوایح جدید چگونه زمینه را فراهم می كنند؟
در اواخر ماه ژوئیه ، دفتر آمریكا كنترل كننده ارز یادداشتی صادر كرد و چراغ سبز را به همه ی بانك های دارای فدرال ارائه داد تا خدمات حضانت ارز دیجیتال را ارائه دهند. این به طور موثری به صدها بانک عضو OCC اجازه می دهد تا خدمات رمز دیجیتال را ادغام کنند. شرکت بیمه ی سپرده گذاری فدرال برای منابع کریپتو نیز اکنون در محدوده امکان قرار دارد.
در حال حاضر بانکها فقط باید نرم افزارهای لازم ، سخت افزار و امنیت لازم را برای اجرای پردازش ارزهای دیجیتالی ، که می تواند شامل CBDC نیز باشد ، پیاده سازی کنند.
یک هفته پس از این یادداشت ، برایان بروکس ، فعال در حوزه ی پول ارز ، حمایت خود را از CBDC مبتنی بر blockchain به عنوان ارتقاء سیستم بانکی فعلی ایالات متحده اعلام کرد. اخیراً ، فرماندار Federal Reserve، لائل برینارد (Lael Brainard )، تأیید کرد که بانک مرکزی فدرال بوستون با موسسه ی فناوری ماساچوست در زمینه تحقیقات CBDC همکاری می کند.
تلاش امدادرسانی COVID-19 به عنوان یک عامل مؤثر در معرفی “دلارهای دیجیتالی” عمل می کند ، همانطور که در قانون افزایش خودکار به جوامع که توسط کنگره ایالات متحده ارائه شده است ، ذکر شده است. این، پس از معرفی لایحه ای در مارس با لقب Cryptocurrency Act 2020 ، که سعی در روشن کردن مسئولیت تنظیم دارایی های دیجیتال توسط آژانس های فدرال را دارد ، اتفاق افتاد.
